Balans in mentale gezondheid
Dat de eerste prioriteit onze fysieke gezondheid momenteel is, mag duidelijk zijn. Dat we kort daarop beseffen dat de financiële gezondheid ook wel erg belangrijk is, is geen verrassing. Inmiddels begin ik me ook steeds meer af te vragen hoe ik het beste met m'n mentale gezondheid om kan gaan.
Ik heb balans houden in het leven altijd al lastig gevonden, het is zoveel makkelijker om zwart-wit te denken, want dan heb je maar twéé keuzes. In het grijze gebied heb je onmogelijk veel opties, wanneer zit je nog aan de goede kant en wanneer moet je gaan bijstellen? In de huidige situatie waarin onze maatschappij verkeert, krijg je de vraag: wanneer laat je jezelf toe om naar buiten te gaan voor iets anders dan boodschappen en wanneer beslis je toch binnen te blijven? En ook naar de mensen om je heen, hoeveel offert een ander op en staat dat wel in balans met wat ik zelf inlever? Ik merk dat veel mensen zoekende zijn en veel mensen ook onzeker zijn over of ze iemand terecht moeten wijzen of hun mond moeten houden om niet als zeikerd over te komen. We willen tenslotte allemaal hetzelfde: deze tijd zo goed mogelijk doorstaan.
Het feit blijft gewoon altijd en voor eeuwig: je kan niet oordelen als je niet in iemands schoenen staat. Je weet niet wat bepaalde regels voor impact hebben op iemand. De een doorstaat het fluitend omdat die nou eenmaal prima op zichzelf kan zijn en komt daarom amper de deur uit. De ander (zoals ik) mist de levendigheid om zich heen en kiest er bijvoorbeeld voor om toch buiten te gaan sporten. Je weet nooit welke overwegingen iemand heeft genomen om tot de keuzes te komen die ze maken. Je hebt enkel invloed op je eigen keuzes en je kan je maar voor één iemand verantwoorden, dat ben je zelf.
Een ding is zeker: je frustreren vreet energie die je beter kan besteden aan je mental health! If you don't like it, change it. If you can't change it, embrace it!